கண்ணன் என் காதலன்...

கண்ணன் என் காதலன்...

கண்ணன் முகம்மறந்து போனால் - இரு கண்ணும் இழந்த நிலையாகும்; வெண்மை கருமையங் கில்லை - மேலும் வண்ணப் படமுமில்லை கண்டாய்; பார்வையே பறிபோகும் பாவாய் - அதில் பாதையழிந்து மயங்குவே னல்லோ? சூழும் சோதனை கோடி- இனி வாழும் வழியென்னடி தோழி? இருண்டு போகுமடி வையம் - கண்ணென இரண்டு இருந்திட்ட போழ்தும்; வண்ணக் குருடே தோன்றும் - கண்ணன் வாழ்ந்து மறைந்திட்ட நெஞ்சில். கனவுகள் விளைவது மில்லை - நல்ல கற்பனை வளர்வது மில்லை; எண்ணத்தின் மாட்சியு மில்லை - ஒளி வண்ணக் காட்சியு மில்லை; கண்ணன் இல்லாதே நெஞ்சில் - பேதை கண்டினி மகிழ்வது மேது? (மனக்) கள்வனைக் காணாதே தோழி - இரு கண்கள் இமைப்பதும் உண்டோ? இன்பம் என்பதும் உண்டோ? - மாயன் இல்லா திருக்கும்இதயத் துள்ளே? உள்ளம் அழுதிடும் தோழி - அந்த உத்தம னில்லாஒவ்வோர் கணமும்; வல்லவன் கள்வனென் கண்ணன் - அந்த நல்லவ னில்லாவாழ் வெனக்கேது? (அவன்) சொல்லிடும் வார்த்தை கீதம் - மனம் அள்ளிடும் கானத்தினடித்தள நாதம்; மெல்லிய ராகத்து மோகம் - தூய மேன்மை தருசேயனென் மாயன் செல்லம் எற்றைக்குமென் கண்ணன் - எனைச் சேர்ந்திடச் சொல்லடி தோழி!

***